Losy zamku za panowania szwedzkiego (1637–1720)

wróć do poprzedniej strony

 

Losy zamku za panowania szwedzkiego (1637–1720)

Gdy po upadku Księstwa Pomorskiego i podziale jego ziem Szczecin znalazł się pod panowaniem szwedzkim, zamek stał się siedzibą szwedzkiego gubernatora i rezydencją króla Szwecji na Pomorzu. W czasie osiemdziesięcioletniego okresu panowania szwedzkiego (1637–1720), mimo znacznych uszkodzeń w trakcie oblężenia Szczecina przez wojska elektora brandenburskiego w 1677 r. i projektowanej przebudowy w stylu barokowym, budowla zachowała wygląd i wiele elementów wyposażenia z czasów Księstwa Pomorskiego. Wygląd zamku został nawet wzbogacony o efektowny barokowy zegar astronomiczny na Wieży Zegarowej (wykonany w 1693 r. przez Kaspara Nitardy z Drawska), który do dziś możemy podziwiać od strony Dużego Dziedzińca.

W latach 1708–1711, w trakcie wojny północnej, rezydowała na szczecińskim zamku Katarzyna Leszczyńska z córkami – królewska małżonka popieranego przez Szwecję króla Polski Stanisława Leszczyńskiego. W 1711 r. krótko przebywał tu także sam Stanisław Leszczyński, co upamiętnia tablica w dolnej kondygnacji Wieży Zegarowej.