Zamkowe Spotkania z Psychologią i Sztuką

ZAMKOWE SPOTKANIA Z PSYCHOLOGIĄ I SZTUKĄ

Role – przyjaźnie – marzenia
21 maja (wtorek), godz. 17:30
Sala Anny Jagiellonki
Bilety: 20 zł

Z Anną Seniuk, wybitną aktorką teatralną i filmową, rozmawia Michał Józef Kawecki, twórca i gospodarz Zamkowych Spotkań z Psychologią i Sztuką.

Anna Seniuk – aktorka Teatru Narodowego w Warszawie; pracowała z najwybitniejszymi reżyserami tworząc niezapomniane kreacje: Kulki w Kosmosie Witolda Gombrowicza (2005), Matriony Czelcowej w Miłości na Krymie Mrożka (2006) w reżyserii Jerzego Jarockiego, Pani Martin w Łysej śpiewaczce Ionesco w reżyserii Macieja Prusa (2013), a przede wszystkim Lewiwy w Udręce życia Hanocha Levina w reżyserii Jana Englerta (2014).

Osobny rozdział w biografii aktorki stanowi dorobek filmowy. Zagrała blisko 70 ról, spośród których najgłośniejsze to Julcia w Pannach z Wilka Andrzeja Wajdy, chłopka Antonina w Bilecie powrotnym Ewy i Czesława Petelskich, Handzia w Konopielce Witolda Leszczyńskiego (adaptacji filmowej głośnej powieści Edwarda Redlińskiego), królowa Marysieńka Sobieska w historycznej komedii Wojciecha Solarza Ojciec królowej. Występowała także w serialach (np. Magda Domaradzka w Czarnych chmurach, Magdalenka w Lalce), gdzie największą popularność przyniosła aktorce rola inżynierowej Madzi Karwowskiej w Czterdziestolatku Jerzego Gruzy.

Anna Seniuk wielokrotnie była nagradzana za swoje kreacje, teatralne, filmowe, telewizyjne i radiowe (m.in. radiowa Nagroda Wielkiego Splendora, Wielka Nagroda Festiwalu „Dwa teatry” w Sopocie za całokształt twórczości, 2012). W roku 1994 otrzymała Złoty Wawrzyn Grzymały dla najlepszej aktorki. Uhonorowana też została Nagrodą św. Brata Alberta (1999) i tytułem Mistrz Mowy Polskiej (2007). Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1977), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenie Polski (1998), a także Krzyżem Komandorskim OOP (2011) oraz Złotym Medalem „Gloria Artis” (2011).

„Jak żyć? Myślę, że przede wszystkim trzeba być otwartym na drugiego człowieka. Na złe i na dobre. I zawsze mieć nadzieję.” Anna Seniuk

fot. Jacek Poremba