Skrzydło północne, wejście B, sala Elżbietańska i komnaty Jerzego I, poziom + 1
Uwaga! Ekspozycja nieczynna aż do odwołania.
Zamek w Szczecinie od średniowiecza pełnił funkcję głównej siedziby władców Pomorza. W okresie renesansu za sprawą księcia Jana Fryderyka dwór książęcy w Szczecinie został przebudowany i stał się pełną rozmachu rezydencją w stylu włoskim. Przestronne pełne światła sale szczecińskiego zamku wypełniały gromadzone przez kolejne generacje książąt luksusowe wyroby artystyczne, tapiserie, obrazy, bogato zdobione meble i prawdziwe jubilerskie cacka m.in. puchary do wina o czaszach z egzotycznych muszli (słynne nautilusy), czy puchary z kryształu górskiego a także okazy broni paradnej i bogaty księgozbiór. Za panowania Filipa II zbiory zamkowe wzbogaciły się o dzieła wykonane na zamówienie księcia m.in.: srebrne plakiety obrazujące mękę pańską, Kabinet Pomorski (słynny hebanowy mebel mieszczący w skrytkach liczne przedmioty, od przyborów toaletowych, przez przyrządy kreślarskie i astronomiczne, po srebrną zastawę stołową, gry towarzyskie i zabawki) oraz Marienhof – jubilerską miniaturową farmę z ruchomymi figurkami zwierząt. Po śmierci ostatniego dynasty pomorskiego Bogusława XIV zamek utracił charakter rezydencjonalny a bogate dziedzictwo artystyczne Gryfitów stopniowo ulegało rozproszeniu i zniszczeniu. Do dziś przetrwały zaledwie jego okruchy. Te znaleźć można w muzeach (w Szczecinie, Słupsku, Greifswaldzie, Berlinie, Dreźnie i Sztokholmie), w kościołach, bibliotekach i dawnych zamkach książęcych po obu stronach Odry, a także zamku książęcym w Szczecinie, gdzie w sali Elżbietańskiej i komnatach Jerzego I udostępniono multimedialną wersję Kabinetu Pomorskiego (mebel spłonął w 1945 roku) z nieliczną grupą zabytków związanych z książęcym domem panującym, uzupełnionych obiektami z epoki: rzeźbionymi kredensami fryzyjskimi, renesansowymi skrzyniami włoskimi i naczyniami z delikatnej kamionki oraz barwnej majoliki włoskiej.
koncepcja i aranżacja: Renata Zdero
konsultacja naukowa: dr Janina Kochanowska
nadzór konserwatorski: Mirosława Koutny-Giedrys, Barbara Górczewska
